Bonding, Πλανητική Αγωγή και η Εκπαίδευση του Ένα

Bonding, Πλανητική Αγωγή και η Εκπαίδευση του Ένα
Σχέση, παρουσία, πλανητική συνείδηση στην παιδαγωγική του 21ου αιώνα

Ημερομηνία: 6 Σεπτεμβρίου (Ο σύνδεσμος ZOOM θα αποσταλλεί σε όσους έχουν κάνει εγγραφή μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου).

Στο κατώφλι μιας νέας εποχής, η ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε την εκπαίδευση, τη μητρότητα, τη γονεϊκότητα και τη σχέση μας με τη ζωή καθίσταται επιτακτική. Δεν είναι πια αρκετό να μιλάμε για σύνδεση μητέρας και παιδιού ως κεντρικό άξονα της πρώιμης αγωγής. Η δυάδα έχει προχωρήσει: έχει ανοίξει σε τριάδα, σε συστήματα, σε πεδία σχέσης όπου εμπλέκονται ο πατέρας, η οικογένεια, η κοινότητα, η κοινωνία, το είδος, ο πλανήτης.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα επιχειρεί να ανοίξει έναν νέο χώρο κατανόησης και εφαρμογής της παιδαγωγικής:
μιας πλανητικής αγωγής, που ξεκινά πριν από τη σύλληψη—μέσα στη συνείδηση των ζώντων γενεών, των κοινοτήτων, των πολιτισμών. Εδώ, η προετοιμασία για τη γονεϊκότητα και την αγωγή των παιδιών δεν είναι ένα προσωπικό ή μόνο βιολογικό συμβάν, αλλά μια πράξη βαθιάς συνείδησης, ευθύνης και συμμετοχής στη συνέχεια της ζωής στη Γη.

Η ιστορία μας δείχνει ότι κινήματα για την υγεία των μητέρων, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ισότητα και τη φροντίδα υπήρξαν από αντίδραση στον πόνο: έλλειψη υγιεινής, μητρική θνησιμότητα, περιορισμένοι ρόλοι, έμφυλη βία, καταπίεση της γυναίκας. Στην πορεία, η μητρότητα αναδείχθηκε άλλοτε ως ταυτότητα, άλλοτε ως πολιτικό πεδίο. Κάποιες γυναίκες ταυτίστηκαν πλήρως με αυτή, διεκδικώντας χώρο. Άλλες απομακρύνθηκαν, αναζητώντας ελευθερία.

Κι όμως, ο κίνδυνος πάντα παραμένει όταν μετακινούμαστε απλώς από πόλο σε πόλο: από την πατριαρχία στη μητροκεντρική αυθεντία, από την άρνηση στην ταύτιση, από τον αποκλεισμό στην αντιστροφή της ιεραρχίας. Στην πραγματικότητα, η παιδαγωγική του μέλλοντος δεν έχει ανάγκη από νέα “πάνω” ή “κάτω”, αλλά από κάθετες και οριζόντιες σχέσεις ισοτιμίας, εμπιστοσύνης, συνείδησης και ελευθερίας.

Στόχος αυτού του προγράμματος είναι να ανοίξει χώρο για αυτήν την εκπαίδευση του Ένα:
μιας εκπαίδευσης που ενοποιεί και δεν διαιρεί, που ξεκινά από τη σχέση, την παρουσία και την ενσυναίσθηση, και προχωρά μέχρι τη συμμετοχή στην πλανητική ζωή ως δημιουργική δύναμη.
Είναι μια παιδαγωγική που ξεκινά από το άτομο, διαπερνά το σώμα, τη γονιμότητα, τη μητρότητα, την πατρότητα, την κοινότητα, και φτάνει στην οικολογική ισορροπία, την κοσμική συνείδηση, την ευθύνη του είδους.

Δεν πρόκειται για μία ακόμη “προσέγγιση”, αλλά για ένα βήμα πιο πέρα:
για μια παιδεία που δεν προετοιμάζει απλώς πολίτες ή εργαζομένους, αλλά οντότητες συνδεδεμένες με τη ζωή, ενταγμένες σε ένα πεδίο σχέσης που τις ξεπερνά και τις γεννά ταυτόχρονα.

Εκπαιδευτικοί Στόχοι

Το πρόγραμμα στοχεύει:

1. Να επαναπροσδιορίσει τη μητρότητα και τη γονεϊκότητα ως πεδία σχέσης και όχι ταυτότητας ή ρόλου.

2. Να καλλιεργήσει πλανητική συνείδηση στην αγωγή των παιδιών, ξεκινώντας πριν από τη σύλληψη.

3. Να εμβαθύνει στην έννοια του “bonding” ως διαδικασία συν-ανάδυσης σχέσεων (όχι μόνο βιολογικών).

4. Να υποστηρίξει εκπαιδευτικούς, θεραπευτές, γονείς και επαγγελματίες σε μια πρακτική εφαρμογή αυτής της οπτικής στην καθημερινή ζωή.

5. Να προτείνει ένα νέο παιδαγωγικό παράδειγμα, βασισμένο στη σχέση, στη διασυνδεσιμότητα και στην παρουσία.

6. Να συνδέσει προσωπική κατανόηση με κοινωνική και πλανητική δράση.

Εκπαιδευτικά Προσδοκώμενα Αποτελέσματα του Προγράμματος

Bonding, Πλανητική Αγωγή και η Εκπαίδευση του Ένα

Με την ολοκλήρωση του προγράμματος, οι συμμετέχοντες θα είναι σε θέση να:

1. Κατανοούν τη δυναμική του bonding πέρα από τη δυάδα μητέρας-παιδιού

• Αναγνωρίζουν την εξελικτική πορεία από το άτομο, στη δυάδα, την τριάδα, το σύστημα και το πεδίο της πολυπλοκότητας.

• Συνδέουν τις γνώσεις της προσκόλλησης και της προγεννητικής σχέσης με τις σύγχρονες ανάγκες της ανθρωπότητας.

2. Αναλύουν τις προκλήσεις του 21ου αιώνα υπό το πρίσμα της σχέσης και του ορίου

• Διαβάζουν τα φαινόμενα (ψυχική κρίση, βία, αποσύνδεση, οικολογική καταστροφή) ως εκφράσεις διαταραγμένων σχέσεων με τον εαυτό, τους άλλους και τον πλανήτη.

• Αντιλαμβάνονται τις παιδαγωγικές και κοινωνικές συνέπειες της αδυναμίας να ενσωματώσουμε την πλανητική συνείδηση.

3. Διατυπώνουν με σαφήνεια τη σημασία και τη διαφορά της πλανητικής αγωγής σε σχέση με την προγεννητική αγωγή

• Αντιλαμβάνονται την ανάγκη για ένα νέο εκπαιδευτικό παράδειγμα που ξεκινά πριν τη σύλληψη και αγκαλιάζει τη συνολική σχέση του ανθρώπου με το Όλο.

• Εξοικειώνονται με τα βασικά πεδία που θεμελιώνουν την πλανητική αγωγή (οντολογία της σχέσης, κοσμολογία, διαγενεακή ευθύνη).

4. Εμβαθύνουν στην παιδεία του ΕΝΑ ως πρακτική και φιλοσοφία

• Γνωρίζουν τις αρχές και τις αξίες της Παιδείας του Ένα (ενότητα, εσωτερική παρουσία, υπευθυνότητα, φροντίδα για τη ζωή).

• Ανιχνεύουν τρόπους ενσωμάτωσης της Παιδείας του Ένα στην επαγγελματική και προσωπική τους πράξη.

5. Εντοπίζουν τα επόμενα βήματα ανάλογα με τον ρόλο και το πλαίσιο τους

• Διαμορφώνουν προτάσεις παρέμβασης ή καλλιέργειας νέου πολιτισμικού οράματος μέσα από τον ρόλο τους (γονεϊκό, παιδαγωγικό, θεραπευτικό, κοινωνικό ή πολιτικό).

• Συμμετέχουν στη δημιουργία κοινοτήτων που εστιάζουν στη θεραπεία και επανεκπαίδευση της σχέσης με τη ζωή, τον άλλον και τη Γη.

 Ομάδες στις οποίες Απευθύνεται το Πρόγραμμα (και γιατί):

Γονείς (ή υποψήφιοι γονείς)

Γιατί διαμορφώνουν πρώιμα τις σχέσεις που δομούν την ύπαρξη και τη συνείδηση των παιδιών. Το πρόγραμμα ενδυναμώνει την ευθύνη τους μέσα από ένα διευρυμένο πλαίσιο σχέσης, κοινότητας και πλανητικής συνείδησης.

Εκπαιδευτικοί και Παιδαγωγοί

Γιατί βρίσκονται στην πρώτη γραμμή μεταβίβασης αξιών, σχέσεων και ορίων. Το πρόγραμμα τους παρέχει εργαλεία να προσεγγίσουν τα παιδιά όχι ως ατομικότητες προς συμμόρφωση, αλλά ως φορείς ενότητας και αυθεντικής έκφρασης.

Ψυχολόγοι, θεραπευτές, σύμβουλοι

Γιατί εργάζονται με τραύματα, ιστορίες και σχέσεις που καθορίζονται από πρώιμες εμπειρίες και από το ευρύτερο συλλογικό πεδίο. Το πρόγραμμα ενισχύει την κατανόηση του συστημικού και κοσμικού υπόβαθρου των δυσκολιών.

Προγεννητικοί, περιγεννητικοί και παιδοκεντρικοί επαγγελματίες

(μαιευτήρες, μαίες, σύμβουλοι κύησης, doulas, ειδικοί στην πρώιμη παιδική ηλικία)
Γιατί βρίσκονται σε καίριο σημείο να ενισχύσουν τη σύνδεση σε όλα τα επίπεδα από την αρχή της ζωής. Το πρόγραμμα διευρύνει το πλαίσιο τους από τη δυάδα στο Όλο.

Πολιτιστικοί φορείς, επαγγελματίες πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής

Γιατί ο μετασχηματισμός που προτείνεται έχει πολιτισμική και δομική διάσταση. Το πρόγραμμα τους βοηθά να δημιουργούν πολιτικές και δράσεις βασισμένες στη σοφία της ενότητας και όχι στον έλεγχο ή τη διάσπαση.

Το Θετικό Αποτύπωμα του Εκπαιδευτικού Προγράμματος

ΘΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

1. Στο άτομο

• Καλλιεργείται μια εσωτερική στάση ενότητας, παρουσίας και ευθύνης.

• Βιώνεται η σχέση όχι μόνο ως ψυχολογικό γεγονός, αλλά ως κοσμολογικό γεγονός: κάθε σχέση είναι φορέας ζωής.

• Το άτομο ενδυναμώνεται να ζει πέρα από τα σενάρια του φόβου, της απόσυρσης, του ναρκισσισμού και της απόδοσης ευθύνης στους άλλους.

2. Στις σχέσεις

• Επανεφευρίσκεται το νόημα της σχέσης: από την ανάγκη ή τη λειτουργικότητα, στην ελευθερία και τη φροντίδα.

• Καθίσταται σαφές ότι η ποιότητα της σχέσης καθορίζει την ποιότητα της ύπαρξης, όχι το αντίστροφο.

• Η μητρότητα και η πατρότητα αποκαθίστανται όχι ως ταυτότητες ή ρόλοι, αλλά ως στάσεις ζωής που στηρίζουν την ενσάρκωση της ψυχής στον κόσμο.

3. Στην παιδεία και την κοινωνία

• Δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια νέα γενιά ανθρώπων που θα μπορούν να ζουν σε ισορροπία με τον εαυτό τους, τον άλλον και τη φύση.

• Εισάγεται ένα νέο εκπαιδευτικό παράδειγμα βασισμένο όχι στη μετάδοση πληροφοριών αλλά στη μεταμόρφωση σχέσεων.

• Αναπτύσσεται ένα είδος κοινωνικής ανοσίας απέναντι στον ατομικισμό, τη βία, την ψυχική κατάρρευση και την καταστροφή των φυσικών πόρων.

4. Στην ανθρωπότητα και τον πλανήτη

• Μπορούμε να φανταστούμε, να σχεδιάσουμε και να οικοδομήσουμε κοινωνίες που δεν αποσυνδέουν το άτομο από το Όλο.

• Ο δεσμός δεν είναι πια απλώς εργαλείο επιβίωσης ή μέσο ανάπτυξης, αλλά ο ίδιος ο τρόπος με τον οποίο η ζωή συνεχίζει να υπάρχει.

ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΟΡΕΥΘΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ;

• Θα συνεχίσουμε να αναπαράγουμε ψυχοσυναισθητικά τραύματα
  Αν επιμείνουμε να βλέπουμε την προγεννητική σχέση μόνο ως δυάδα ή ως ατομική εμπειρία, θα συνεχίσουμε να γεννάμε και να διαπαιδαγωγούμε σε συνθήκες αποσύνδεσης, ελέγχου και φόβου.

• Θα ενισχύσουμε την ψευδαίσθηση του απομονωμένου εαυτού
  Χωρίς την πλανητική οπτική, κάθε παιδαγωγική ή θεραπευτική προσπάθεια παραμένει εγκλωβισμένη στο επίπεδο του ατομικού προβλήματος, χωρίς πρόσβαση στις ρίζες της ανισορροπίας.

• Θα αποτύχουμε να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες κρίσεις
  Οι λύσεις του 20ού αιώνα δεν επαρκούν για τα προβλήματα του 21ου. Οι οικολογικές, πολιτισμικές και διαγενεακές κρίσεις απαιτούν μια νέα εκπαίδευση του δεσμού, που να περιλαμβάνει και το πλανητικό σώμα.

• Θα χάσουμε τη δυνατότητα για βαθιά μεταμόρφωση
  Χωρίς αυτή τη στροφή στην παιδεία του ΕΝΑ, κινδυνεύουμε να μείνουμε στην επιφάνεια της εξέλιξης, επισκευάζοντας παλιά μοντέλα που δεν λειτουργούν πια αντί να επινοούμε νέα.

• Θα προδώσουμε το μέλλον
  Αν δεν καλλιεργήσουμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές την ικανότητα για βαθιά, υπεύθυνη σχέση με το Όλο, τους παραδίδουμε έναν πλανήτη χωρίς νόημα και χωρίς αγάπη.

Για να θυμόμαστε…

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου όλα συνδέονται – αλλά έχουμε ξεχάσει πώς.
Η σύνδεση δεν είναι στόχος. Είναι αρχή.
Δεν είναι μέσο. Είναι μήτρα.

Το παιδί δεν γεννιέται μέσα σε μια μητέρα.
Γεννιέται μέσα σε έναν δεσμό.
Έναν δεσμό που ξεπερνά το σώμα, το φύλο, την οικογένεια, την εποχή.
Έναν δεσμό που μάς συνδέει με τη Γη, τον Άλλον, το Όλον.

Η παιδεία του Ένα δεν διδάσκει απλώς γνώσεις·
ξυπνά την υπευθυνότητα του να σχετίζομαι.
Και μας καλεί να καλλιεργήσουμε στον εαυτό μας
και στα παιδιά μας
το θάρρος να ζήσουμε ως Σχέση.

Γιατί το μέλλον δεν αρχίζει αύριο.
Το μέλλον αρχίζει από τον τρόπο που υπάρχουμε σήμερα.